OptiProBio

Wybrane działanie prozdrowotne bakterii probiotycznych i przykłady.

• zapobiegają i wspomagają leczenie nowotworów (Lactobacillus casei)
• wspomagają odchudzanie (Lactobacillus paracasei)
• działają antyoksydacyjnie i odmładzająco (Bifidobacterium longum)
• eradykują (usuwają) patogeny chorobotwórcze np. Salmonella, Helicobakter, Escherichia Coli, Gronkowiec Złocisty, candida albicans. (Bifidobacterium lactis)
• produkują witaminy np. grupy B, K,) i enzymy. (Lactobacillus reuteri)
• goją uszkodzenia jelita („nieszczelność jelit”) i zniszczone enterocyty (komórki jelitowe w kosmkach)(Lactobacillus rhamnosus)
• zmniejszają stany zapalne jelit w chorobie Leśniowskiego Crohna, Wrzodziejącym Zapaleniu jelita Grubego, Jelicie Drażliwym (Bifidobacterium bifidum)
• poprawiają odporność poprzez naprawę układu immunologicznego jelit. (Lactobacillus acidophilus)
• wspomagają leczenie biegunek wirusowych i bakteryjnych (Bifidobacterium breve)
• wspomagają leczenie zaparć (Lactobacillus reuteri)
• trawią laktozę, kazeinę (Streptococcus thermophilus)
• zmniejszają próchnicę zębów (Lactobacillus paracasei)
• poprawiają gospodarkę LDL-HDL oraz zmniejszają nadciśnienie tętnicze.( Lactobacillus plantarum)
• poprawiają nastrój i jakość snu, jak też mają wpływ przeciwdepresyjny (Lactobacillus Helvetius)
• mają działanie przeciwalergiczne i przeciwastmatyczne (Lactobacillus salivarius)

Psychobiotykito bakterie probiotyczne, które spożywane w odpowiednich dawkach wykazują działanie na oś jelitowo-mózgową i mają korzystny wpływ na zdrowie psychiczne pacjentów cierpiących na choroby psychiczne oraz łagodzą objawy depresji, zespołu jelita drażliwego i chronicznego zmęczenia.  Bakterie probiotyczne o działaniu psychobiotycznym.

Lactobacillus helveticus i Bifidobacterium longum mają wpływ na redukcję poziomu kortyzolu . Powodują także zmniejszenie stanu zapalnego w organizmie. Lactobacillus i Bifidobacterium - aktywnie wydzielają neuroprzekaźnik GABA. Bifidobacterium infantis jest w stanie zmienić poziom serotoniny w organizmie. Lactobacillus acidophilus ma pozytywny wpływ na funkcjonowanie receptorów kannabinoidów w rdzeniu kręgowym odpowiadających za regulację percepcji bólu.

1. infantis, L. reuteri. odpowiadają za kontrolę apetytu poprzez zwiększenie stężenia hormonu leptyny i hamowanie wydzielania greliny, co powoduje wysłanie sygnału sytości do mózgu. Lactobacillus rhamnosus redukuje uczucie lęku i depresję. Oddziałuje na mózg poprzez nerw błędny zwiększając wydzielanie neuroprzekaźnika GABA.

1.Lactobacillus acidophilus.   Jeden z najwartościowszych szczepów probiotycznych. Należy do grupy psychobiotyków. Zapobiega rozwojowi w p. pokarmowym szkodliwych mikroorganizmów, ponadto uczestniczy w produkcji niacyny, kwasu foliowego i witaminy B6.  Ma zdolność przekształcania laktozy w kwas mlekowy, co u osób z hipolaktazją wspomaga proces leczenia dietetycznego. Posiadają dysmutazę nadtlenkową odpowiedzialną za usuwanie reaktywnych form tlenu. Stymuluje pozytywnie mechanizmy odpornościowe, Reguluje prace jelit. Eliminuje substancje toksyczne z organizmu.

2.Lactobacillus casei  Jest konkurencyjny wobec pałeczek Salmonella typhimurium  ( Czerwonka bakteryjna), Wykazuje działanie uniemożliwiające transformację prokarcinogenów do aktywnych karcinogenów.  Korzystnie oddziaływuje u pacjentów z biegunką podróżnych, z biegunką zależną od antybiotykoterapii oraz z nawrotowym zapaleniem jelit spowodowanym Clostridium difficile.

3. Bifidobacterium bifidum Wykazano antagonistycznie oddziaływanie wobec szczepów z rodzaju Bacteroides.

Mogą hamować wzrost bakterii odpowiedzialnych za konwersję prokarcinogenów do karcinogenów lub wiązać i inaktywować karcinogeny. Ze względu na jego właściwości przeciwzapalne, może to być szczególnie przydatny w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak zespół jelita drażliwego (IBS), nieswoiste choroby zapalne jelit (IBD) np. choroba Leśniowskiego Crohna, Wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

4.Streptococcus salivarius subsp. thermophilus  Stwierdzono korzystne działanie przeciwrotawirusowe Skuteczne działanie zarówno w zapobieganiu remisjom stanów zapalnych jelit. Są zdolne do wytwarzania enzymu laktazy i dzięki temu ułatwiają trawienie i wchłanianie laktozy z produktów mlecznych.

5.Lactobacillus reuteri Mogą skutecznie zapobiegać zakażeniom dróg moczowo-płciowych. Są zdolne do kolonizacji przewodu pokarmowego także noworodków, w tym wcześniaków. Należy do naturalnych mikrobiontów mleka kobiecego

Hamuje ona wzrost niektórych bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, grzybów i pierwotniaków. Produkuje także kobalaminę. Stosowana do leczenia ostrej biegunki u dzieci np. rota wirusowej. Ma właściwości hamujące namnażanie H. pylori. Zmniejszenie reakcji zapalnej u osób chorych na ch. Lesniowskiego Crohna i Wrzodzejące zapalenie jelit. U dorosłych z zaparciami zwiększał częstość defekacji. Powoduje  zmniejszenie zachorowalności na infekcje układu oddechowego.

Wykazano, że L. reuteri może mieć zastosowanie w prewencji próchnicy, ponieważ zwalcza odpowiedzialnego za próchnicę Streptococcus mutant. Dosutna suplementacja L. reuteri może również być z powodzeniem stosowany u kobiet w profilaktyce stanów zapalnymi w obrębie narządów rodnych.  Istnieją doniesienia o potencjalnym działaniu antykancerogennym L. reuteri.

6.Lactobacillus rhamnosus może być środkiem zapobiegającym i leczącym otyłość. Może łagodzić objawy kliniczne stanu zapalnego w układzie pokarmowym oraz atopowego zapalenia skóry. Zastosowanie LGG korzystnie wpływa na efekt leczniczy u pacjentów z biegunką podróżnych, z biegunką zależną od antybiotykoterapii oraz z nawrotowym zapaleniem jelit spowodowanym Clostridium difficile. Mleko sfermentowane przez LGG zmniejsza defekty przepuszczalności wywołane ekspozycją na białka mleka krowiego lub infekcją rotawirusową. LGG ma udowodniony korzystny wpływ na odporność miejscową jelit. Zwiększa on stężenie IgA oraz komórki wydzielające immunoglobuliny w śluzówce jelit. Stymuluje także miejscowe uwalnianie interferonu.  Mogą skutecznie zapobiegać zakażeniom dróg moczowo-płciowych.

7.Lactobacillus paracasei Hamuje rozwój Salmonella enterica and Heliobacter pylori  Posiada zdolność rozkładu laktozy.  Potrafi zmniejszyć liczbę bakterii obecnych w jamie ustnej wywołujących próchnicę – Streptococcus mutants.  Hamuje rozwój patogenów jelitowych i wspomaga system immunologiczny. Lactobacillus paracasei wspomaga  walkę z otyłością. Wspomaga w zwalczaniu infekcji dróg oddechowych i zmniejsza reakcje alergiczne.

8.Lactobacillus plantarum. Lactobacillus plantarum produkuje nadtlenek wodoru, który zabija patogeny. Lactobacillus plantarum jest również odporny na większość antybiotyków.  Lactobacillus plantarum zmniejsza lub zapobiega stanom zapalnym nabłonka błony śluzowej jelita u osób b z chorobą Leśniowskiego-Crohna, Zespołem jelita drażliwego oraz Wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Wpływa pozytywnie na obniżenie obniżenie ciśnienia skurczowego krwi oraz stężenia LDL-cholesterolu jako wyniku zmian metabolicznych w stanach zapalnych naczyń krwionośnych.

9.Bifidobacterium lactis  Udokumentowany znamiennie pozytywny wpływ zastosowania B. lactis w profilaktyce alergii. Uwaga! Bifidobacterium lactis chroni komórki nabłonkowe jelit przed uszkodzeniem przez gliadyny. Mimo, że bifidobacterium lactis nie niweluje reakcji alergicznej na gluten to działanie ochronne jest pomocne w leczeniu i zapobieganiu postępów choroby np. w Celiaki.  Stosując B.lactis w badaniach uzyskano poprawę w częstości wypróżnień, konsystencji stolca oraz pasażu przez przewód pokarmowy. Są zdolne do wytwarzania enzymu laktazy i dzięki temu ułatwiają trawienie i wchłanianie laktozy z produktów mlecznych.  Potrafią przetrwać w kwaśnym środowisku żołądka.(podobnie jak Lactobacillus acidophilus).Antagonistyczne działanie wobec szczepów z gatunku Escherichia coli, Clostridium perfringens, Clostridium difficile, Salmonella typhi, Shigella dysenteriae oraz z rodzaju Staphylococcus i Proteus. Ochronnie w zatruciach salmonellą.

10.Bifidobacterium longum. Bifidobacterium longum wykazuje działanie przeciwutleniające. Przeciwzapalne.  Zmniejsza objawy alergii i przeziębienia. Zmniejsza ból i stan zapalny u pacjentów z Zespołem jelita drażliwego i Wrzodziejacym zapaleniem jelita grubego. Żyje głównie w okrężnicy gdzie produkuje kwas mlekowy, tworząc w ten sposób kwaśne środowisko, a niskie pH sprawia, że bakterie chorobotwórcze nie namnażają się w jelicie.

11.Bifidobacterium breve Produkuje kwasy octowy i mlekowy poprzez trawienie włókien roślinnych. Poprzez obniżenie pH przewodu pokarmowego, pomaga hamować rozwój bakterii chorobotwórczych i wspomaga układ odpornościowy. B. breve jest stosowany w leczeniu biegunki, wzdęć i zmniejszeniu podrażnienia jelit. Jest on również stosowany w leczeniu Zespołu jelita drażliwego i w leczeniu chorób alergicznych. Przyczynia się do zapobiegania zakażeniom grzybiczym spowodowane przez Candida albicans. Hamuje zakażenia E. coli. Wykorzystane do skutecznego leczenia Candida jamy ustnej u osób starszych. Bifidobacterium breve podane doustnie pomaga modyfikować funkcje metaboliczne u dorosłych i może przyczynić się do zmniejszenia otyłości.

12.Lactobacillus lactis  kolonizuje przewód pokarmowy i hamuje wzrost i rozprzestrzenianie bakterii chorobotwórczych. Stosowany u pacjentów z chorobą Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Poprzez trawienie węglowodanów zmienia je na kwaśne związki chemiczne (kwas mlekowy i nadtlenek wodoru). Tworzy nieprzyjazne środowisko do bakteryjnych czynników chorobotwórczych.

13. Lactobacillus fermentum Znajduje zastosowanie w redukcji chorób układu oddechowego oraz w leczeniu infekcji układu moczowo-płciowego u kobiet. Odporny na niskie pH przewodu pokarmowego człowieka.  Zmniejsza poziomu cholesterolu lepiej niż inne gatunki Lactobacillus. Działanie przeciwbakteryjne i przeciw utleniające. ( mogą wspomagać ochronę przed oksydacyjnym uszkodzeniem tkanek przez niektóre pokarmy.) Zdolność do zwalczania lub zapobiegania infekcjom salmonelli
14. Lactobacillus bulgaricus . Lactobacillus bulgaricus są zdolne do wytwarzania enzymu laktazy i dzięki temu ułatwiają trawienie i wchłanianie laktozy z produktów mlecznych. Można stosować  we wspomaganiu leczenia niektórych zaburzeń trawienia w chorobac przewodu pokarmowego, takich jak IBS, IBD i Crohna. Jest w stanie wytrzymać ekstremalne warunki środowiska w żołądku.  Stosowany jest również w leczeniu biegunek poantybiotykowych  i w celu  wzmocnienia układu odpornościowego np. w leczeniu Boreliozy. 
15. Lactobacillus helveticus Należy do grupy baktery psychobiotycznych. Badania kliniczne wykazały że L.helveticus.  przyczynia się do poprawy nastroju. Poprawia jakość i długość snu. Są wykorzystywane do wspierania pracy układu pokarmowego, stymulują układ odpornościowy i zapobiegają rozprzestrzenianiu się groźnych bakterii i wirusów, mają działanie przeciwzapalne. Lactobacillus helveticus. W badaniach wykazano wpływ przeciw nadciśnieniowy. Produkowane przez L.helveticus działają jak inhibitor enzymu konwertującego angiotensyny i tym mechanizmem zmniejsza ciśnienie krwi. Pozytywny wpływ na metabolizm wapnia. Wykazuje wpływ przeciwbakteryjny poprzez wypieranie szczepów patogennych.
16. Bifidobacterium infantis Należy do grupy psychobiotyków. Posiada zdolność do zmniejszenia niektórych procesów zapalnych związanych z zespołem jelita drażliwego (IBS), Wrzodziejącym zapalenie jelita grubego (IBD) i chorobą Leśniowskiego Crohna. Wśród bakterii probiotycznych bifidobacterium infantis jest jednym z liderów procesów wzmacniania funkcji i tworzenia bariery ochronnej komórek jelitowych. W zespołach złego wchłaniania i nieszczelności jelit przynosi znaczące przyspieszenie regeneracji jelit wspomagając leczenie dietetyczne.  Działanie antagonistyczne przeciwko patogennej bakterii Escherichia coli
17. Lactobacillus Gasperi Stosujemy w celu wzmocnienia układu odpornościowego, wsparcia redukcji masy ciała w diecie odchudzającej, redukcji przewlekłego stanu zapalnego jelit i w łagodzeniu objaw alergi Produkuje nadtlenek wodoru i kwas mlekowy w jelitach. Produkuje też bakteriocyny, które pomagają zwalczać zakażenia Staphylococcus aureus. (Bakteriocyny to toksyny bakteryjne ( w tym wypadku pozytywne), które uniemożliwiają rozwój innych bakterii konkurencyjnych i patogenów. Stosowany w leczeniu dietetycznym otyłości. Wspiera redukcje tkanki tłuszczowej jamy brzusznej, hamują przyrost masy ciała i przyspieszają metabolism.  Badania Kliniczne opublikowane w 2013 ,w British Journal of Nutrition pokazały, że Szczep Lactobacillus gasseri znaczne zmniejszał zawartość tłuszczu w jamie brzusznej w stosunku do grupy kontrolnej nie pobierającej suplementacji tym probiotykiem.  Obecne badania laboratoryjne pokazuja potencjalne działanie przeciw alergiczne i przeciwastmatyczne jak też zastosowanie szczepu w leczeniu kamicy nerkowej, niemniej wymagają dalszych badań klinicznych.
18. Lactobacillus salivarius . Jest stosowany w leczeniu chorych na astmę i choroby alergiczne skóry takich jak egzema, atopowe zapalenie skóry. Jest przydatna w leczeniu Zespołu jelita drażliwego jako środek przeciwzapalny i łagodzący wzdęcia. Jest obecnie badany ze względu na jego potencjalne właściwości przeciwnowotworowe.

Posiada niezwykle silne właściwości zasiedlania ścian jelit w miejscu gdzie występują patogeny, z którymi konkuruje, dzięki czemu jest używany do naturalnej eradykacji patogenów i budowania przyczółka do zasiedlenia dla innych baterii saprofitycznych w jelitach.. Wspomaga trawienie białek i wytwarza witaminy  z grupy B i witamine K. Hamuje wzrost Candida albicans.

PREBIOTYKI  Działanie probiotyku może być wzmocnione poprzez podawanie go łącznie z prebiotykiem. Prebiotyk jest to składnik pożywienia niepodlegający strawieniu w przewodzie pokarmowym, pobudzający w sposób selektywny wzrost lub aktywność określonych szczepów jelitowych, wpływając w ten sposób na poprawę stanu zdrowia.

Prebiotyki są fermentowane przez ściśle określone mikroorganizmy, zaś błonnik pokarmowy wykorzystywany jest przez większość grup mikroorganizmów bytujących w okrężnicy.   

19. Fruktooligosacharydy Fruktooligosacharydy (FOS) są krótkołańcuchowymi prebiotykami, które stanowią naturalny pokarm bakterii probiotycznych.
20. Inulina Rozpuszczalna frakcja błonnika. Zaliczana do najlepszych prebiotyków na świecie. Inulina oddziałuje pozytywnie na system immunologiczny jelita i jest ona zalecana osobom chorym na celiakię. Ponadto stwierdzono, że inulina obniża indeks glikemiczny pokarmów. Wykazuje również działanie zmniejszające nietolerancję laktozy i zapobiega biegunkom, ogranicza zawartość amoniaku w jelitach oraz poprawia zdolność wydalania azotu przez nerki. Inulina należy do związków hamujących rozwój osteoporozy. Zwiększenie podaży tego składnika w diecie wpływa na poprawę absorpcji wapnia. Właściwości hipolipemiczne, mają duże znaczenie w profilaktyce i leczeniu chorób sercowo-naczyniowych, a także na zwiększanie wchłaniania wybranych składników mineralnych, w tym poprawę stanu kośćca. Inulina, będąca związkiem niskokalorycznym i jednocześnie pełniącym rolę zamiennika węglowodanów typu skrobi, może stanowić istotny element dietetyczny w żywieniu osób cierpiących na nadwagę i otyłość.
21. Błonnik witalny - Odtłuszczony nasiona Lnu złotego

Nasiona lnu zawierają liczne aktywne biologicznie składniki o działaniu prozdrowotnym, cenne z żywieniowego punktu widzenia kwasy tłuszczowe omega-3, białka, błonnik pokarmowy, lignany, witaminy (C, E, B₁, B₂, B₃, B₅, B₆ oraz kwas foliowy) i składniki mineralne (Ca, Mg, P, Cu, P, Zn). Stosunek kwasów omega 6: omega 3 jest bardzo korzystny i wynosi 0,3:1 

Stanowi doskonałe źródło błonnika pokarmowego. Składa się on z frakcji nierozpuszczalnej oraz rozpuszczalnej w wodzie (pektyny, śluzy i gumy). Błonnik nierozpuszczalny ma właściwości przeczyszczające i zapobiegania zaparciom, głównie poprzez zwiększenie masy kału oraz skraca czas pasażu jelitowego. Natomiast błonnik rozpuszczalny w wodzie pomaga w utrzymaniu wyrównanego poziomu glikemii poposiłkowej i obniża poziom cholesterolu we krwi Stosunek rozpuszczalnego do nierozpuszczalnego błonnika w nasionach lnu przyjmuje wartość ok. 40:60.  Nasiona lnu zawierają około 800 razy większą ilość lignanów w porównaniu z innymi źródłami roślinnymi. Mają one zarówno właściwości antyoksydantów, jak i fito estrogenów

22. Kompleks naturalnych witamin grupy B.

Suplementacja witaminami z grupy B niezbędna jest do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Badania naukowe dowiodły, że witaminy z tej grupy odpowiedzialne są za prawidłowy przebieg ważnych procesów biochemicznych, a ich niedobór prowadzi do rozwoju wielu chorób. Wyniki badań wskazują na związek między spożywaniem żywności bogatej w witaminy należące do tej grupy a ich profilaktyczną rolą związaną z aktywnością antyoksydacyjną.

23. Cynk

Cynk w organizmie człowieka pełni wiele funkcji, m.in. w tworzeniu wysokiej jakości skóry i włosów, jest istotnym składnikiem wielu białek, wchodzi w skład licznych enzymów, uczestniczy w syntezie białka, a także w stabilizacji błon komórkowych oraz układu kostnego. Jest niezbędny do prawidłowego odczuwania smaku i zapachu, odpowiedniego funkcjonowania układu immunologicznego, prawidłowego wzrostu i rozwoju płciowego oraz syntezy i właściwego funkcjonowania niektórych hormonów, np. insuliny. Pełni również rolę przeciwutleniacza. Jako antagonista kadmu i ołowiu działa odtruwająco na te metale.

24. Selen

Selen jest odpowiedzialny za prawidłowy przebieg wielu procesów fizjologicznych i biochemicznych zachodzących w organizmie człowieka. Występuje głównie w postaci selenometioniny i selenocysteiny. Pierwiastek ten jest składnikiem około 20 enzymów, m. in. peroksydazy glutationowej, która jest czynnikiem antyoksydacyjnym, chroniącym błony komórkowe przed szkodliwym działaniem nadtlenków. Jest silnym przeciwutleniaczem i razem z witaminą E pełni ochronną rolę przed szkodliwym wpływem wolnych rodników. Selen jest niezbędny do prawidłowej syntezy, aktywacji i metabolizmu hormonów tarczycowych. Odgrywa rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego. Pojawiają się doniesienia, że przy odpowiednio wysokim spożyciu, selen może zmniejszać ryzyko zachorowania na niektóre nowotwory. Wskazuje się także na pozytywną rolę tego mikroskładnika w zapobieganiu chorobom zapalnym, sercowo-naczyniowym i neurologicznym. Ponadto selen ogranicza toksyczne działanie ksenobiotyków, szczególnie metali ciężkich tworząc z nimi trwałe kompleksy, co obniża ich toksyczność.

Wskazuje się także na związek pomiędzy niedostateczną ilością selenu w organizmie a np. osłabieniem odporności, ryzykiem wystąpienia niektórych nowotworów, rozwojem choroby niedokrwiennej serca czy chorób neurodegeneracyjnych. Niedobory selenu zaobserwowano również m.in. u osób chorych na AIDS, fenyloketonurię, mukowiscydozę, u osób z ostrym zapaleniem trzustki, reumatoidalnym zapaleniem stawów, czy z depresją.